அழகு என்பாள் கவிதை தந்தாள்

அகராதியில்

அழகு எனும் சொல்

அவள் பெயரைத்தான்

பொருள் குறிக்கிறது

அவளால்

“அழகு” பெயர்ச்சொல் ஆனது

தமிழ் இலக்கணம் மாறிப்போனது

அவளது அழகிய விழிகளின்

பார்வை பருக்கைகளை

கருப்பொருளாய் கொண்டு

மயக்கும் புன்னகையை

என் எண்ண எழுதுகோலில்

மையாய் நிரப்பிக்கொண்டு

அவள் 

அமர்ந்தால் - எழுந்தால்

குனிந்தால் - நிமிர்ந்தால்

நின்றால் - நடந்தால்

வளைந்தால் - நெளிந்தால்

உதிர்ந்துவிழும் அழகினிலிருந்து

சொற்களைப் பொறுக்கிக்கொண்டு

கவிதைகள் எழுதுகிறேன்

அவை-

ஓவியமாக உருமாறிக்கொள்கின்றன

அவள் பெயரை எழுதி 

நகலெடுத்தாலும்

அவள் மௌனத்தை அப்படியே

மொழிபெயர்த்தாலும்

கவிதைகளாகவே

கண்சிமிட்டுகின்றன

இந்த கவிதையைப்போலவே.